Odnawiamy bieliźniarkę - poradnik krok po kroku

1. Jak pozbyć się kołatków z mebla?

             Już na pierwszy rzut oka widać było, że bieliźniarka ledwo stoi, deski się porozchodziły, a kiwa się tak, że każdy podmuch wiatru może być tym ostatni. Najbardziej niepokojące rzeczy były jednak dopiero przed nami. Przy bliższych oględzinach okazało się, że cały mebel jest usłany niewielkimi dziurkami po kołatkach i pomimo sporego doświadczenia możemy uczciwie powiedzieć, że czegoś takiego jeszcze nie widzieliśmy. Były ich tysiące. 

W takich sytuacjach sprawdzenie czy kołatki nadal znajdują się w meblu jest bardzo trudne i dla bezpieczeństwa lepiej założyć, że nadal tam pomieszkują. Dlatego pierwszą rzeczą jaką należy zrobić to pozbycie się ich, aby nie przeniosły się na inne meble lub drewniane elementy. Najskuteczniejszym sposobem jest użycie dedykowanych preparatów. Preparat aplikujemy strzykawką bezpośrednio w otwory po kołatkach. Jaką ilość? Aż wypłynie. Gdzie? W każdą dziurkę - bez wyjątku. Na koniec można "pomalować" preparatem cały mebel przy użyciu pędzla. Dzięki temu dostanie się on w miejsca, które pominęliśmy. Następnie zawijamy mebel szczelnie w folię typu stretch i w takim stanie zostawiamy. Każdy producent podaje trochę inny czas "duszenia" ale zazwyczaj jest to około dwóch-trzech tygodni. 

W przypadku naszej bieliźniarki dla bezpieczeństwa powtórzyliśmy zabieg dwukrotnie na czym zeszło nam pierwsze 6 tygodni pracy.

 

2. Jak oczyścić powierzchnię

            To czym będziemy czyścili powierzchnię naszego mebla zależy przede wszystkim od tego co na tej powierzchni się znajduje ale również w jakiej jest ona kondycji. Bieliźniarka okazała się drewniana (sosnowo-bukowa), do tego była bejcowana i lakierowana. W przypadku drewnianych mebli bardzo lubimy używać ręcznych narzędzi takich jak cykliny czy skrobaki. Niestety w tym wypadku okazało się to orką na ugorze. Narzędzia cały czas zahaczały o kolejną napotkaną dziurę i praca więcej przynosiła uszkodzeń niż pożytku. Skończyło się na tym, że wyłącznie zdobione elementy wyczyściliśmy cyklinami, natomiast do płaskich powierzchni użyliśmy szlifierki, a na koniec niezawodnego papieru ściernego. 

Już na początku umówiliśmy się z Magdą jaki efekt chce uzyskać. Przy tak dużej ilości dziur przywrócenie mebla do oryginalnego stanu (przeprowadzenie renowacji) jest bardzo trudne i wiąże się z ogromem pracy - wyjaśnimy to dokładniej w punkcie 4. Umówiliśmy się więc, że mebel będzie malowany. Dzięki czemu musieliśmy usunąć wyłącznie starą warstwę lakieru i nie wymagało to czyszczenia mebla do "gołego drewna".

3. Jak dosztukować i posklejać brakujące elementy

            Ten etap jest jednym z trudniejszych do wykonania w domowych warunkach, choć jak najbardziej możliwy! Gdy już mamy oczyszczoną powierzchnię jesteśmy w stanie ocenić czego w naszym meblu brakuje, które elementy posiadają jakieś ubytki lub z biegiem czasu się rozeszły.

Najlepiej zacząć trzymając się zasady "Od ogółu do szczegółu". Obejrzeliśmy więc cały mebel i usunęliśmy wszystkie spróchniałe elementy. Były to wszystkie nogi, półki oraz część desek znajdujących się z tyłu. Deski i półki nie były większym problemem. Można je kupić w markecie i przyciąć na wymiar bezpośrednio na miejscu - my wykonaliśmy te prace u siebie. Nogi okazały się większym wyzwaniem, choć z perspektywy czasu też wykonalnym metodą "marketową". Gdy zebraliśmy wszystkie potrzebne elementy przyszedł czas na "złożenie mebla w całość". Nasza bieliźniarka dodatkowo miała szpary w bocznych ścianach oraz na górnej ozdobnej półce. Aby mebel wrócił do pierwotnego kształtu potrzebny nam był klej do drewna oraz ściski stolarskie. Nie ma potrzeby klejenia od razu wszystkich elementów. Zdecydowanie prościej jest to robić etapami zaczynając od największych elementów. 

P.S. Elementy, które nie są konstrukcyjne można doklejać później. Na drugim zdjęciu wzmacniane są nogi już po zaszpachlowaniu dziur, a na ostatnim widać, że listwę drzwiową dokleiliśmy gdy mebel był już przygotowany do malowania.

 

4. Jak uzupełnić ubytki w drewnie

           Gdy nasz mebel wygląda jak dawniej pora zająć się mniejszymi ubytkami. Wszystkie dziurki, nierówności czy niewielkie odpryski w drewnie można skutecznie uzupełnić szpachlą lub kitem do drewna. W naszym projekcie wybór koloru nie miał większego znaczenia, natomiast przy renowacji, gdy powierzchnia będzie zabezpieczana przezroczystym preparatem (lakierem, woskiem, olejem itd.) należy wziąć to pod uwagę przy wyborze koloru szpachli. 

Zazwyczaj ten etap pracy jest dosyć przyjemny, a nawet relaksujący gdy widzimy jak na naszych oczach mebel szybko odzyskuje pierwotny kształt. Jednak dla nas była to duża lekcja cierpliwości. Przypominamy, że bieliźniarka posiadała tysiące małych dziurek, z których każda musiała zostać załatana. I gdy już po kilku lub kilkunastu godzinach dotarliśmy do końca... trzeba było sporą część powtórzyć.

Po pierwsze dlatego, że część dziurek była na tyle głęboka, że szpachla opadła podczas schnięcia i nie stworzyła równej powierzchni. Po drugie, zaszpachlowane miejsca należy po wyschnięciu przeszlifować dla uzyskania gładkiej powierzchni. Podczas szlifowania okazało się, że część korytarzy, które zrobiły kołatki znajduje się tak płytko pod powierzchnią, że co rusz pojawiały się nowe dziurki. Trzeba je było oczywiście zaszpachlować. Proces powtórzyliśmy jakieś 4-5 razy aż udało nam się uzyskać gładką powierzchnię. Gdy skończyliśmy, doszliśmy do wniosku, że chyba mamy bieliźniarkę szpachlowaną z dodatkiem drewna, a nie odwrotnie. 

W tym miejscu wróćmy na chwilę do punktu 2, w którym wspominaliśmy Ci, że renowacja mebli po kołatkach wymaga więcej pracy. Gdy planujemy malować szpachlowane miejsce wystarczy, aby powierzchnia po szpachlowaniu pozostała gładka. Natomiast jeżeli mebel ma być np. lakierowany, to musimy usunąć cały nadmiar kitu poza wypełnioną dziurką. Co jak już wiesz, może doprowadzić do odkrycia kolejnych dziur. 

5. Jak przygotować powierzchnię do malowania

           Jak już udało nam się przygotować mebel konstrukcyjnie pora na bardzo przyjemną część - malowanie. Umówiliśmy się z Magdą, że postaramy się uratować jak najwięcej drewnianych elementów. Sprowadziło się to niestety do wnętrza szuflady oraz półek ale o tym więcej w następnym punkcie. Pozostałą część mebla należało pomalować, co w pracy z produktami Vintro jest prostym, twórczym i przyjemnym procesem. Jak pamiętasz, pisaliśmy, że nie musimy bardzo dokładnie oczyszczać powierzchni. Zawdzięczamy to Primerowi Vintro, który zwiększa przyczepność i blokuje przebijanie plam. Dzięki temu pozostałości barwiącej bejcy, czy taniny wychodzące ze starego drewna nie były dla nas kłopotem. 

Zanim pomalujesz powierzchnię podkładem wystarczy ją zmatowić (my zrobiliśmy to wyrównując powierzchnię po szpachlowaniu) oczyścić z powstałego brudu i odtłuścić - my użyliśmy benzyny ekstrakcyjnej. Następnie położyliśmy dwie warstwy podkładu i mebel był gotowy do stylizacji.

6. Jak bejcować i lakierować drewno

           Do zabezpieczenia pozostały nam jeszcze półki oraz wypełnienie szuflady. Były to deski wycięte na wymiar z drewna sosnowego, które swoim kolorem zupełnie nie pasowało do naszego projektu. Postanowiliśmy wybarwić drewniane elementy bejcą na bazie wody w kolorze Orzecha. Do bejcowania można również stosować produkty na bazie alkoholu, my jednak wszystkie produkty Vintro stworzyliśmy na bazie bezpiecznej dla środowiska - wodzie. Z tego powodu wybraliśmy również wodną bejcę. Pomalowaliśmy powierzchnię dwukrotnie, zgodnie z kierunkiem słojów dla uzyskania równomiernego koloru. Następnie zabezpieczyliśmy wybarwioną powierzchnię Lakierem Głęboko Matowym, aby uzyskać naturalny wygląd drewna. Tutaj również nałożyliśmy dwie warstwy, przecierając papierem ściernym o gradacji 220 pierwszą z nich.

7. Stylizowanie Farbą Kredową bez woskowania "No seal" techniką przecierek

           Po pierwszym spotkaniu umówiliśmy się z Magdą, że bieliźniarka będzie jednokolorowa. Kiedy spotkaliśmy się aby zdecydować, który kolor najlepiej będzie pasował do wnętrza Magda nieśmiało zapytała czy jest szansa, aby mebel delikatnie postarzyć. Bardzo nas ucieszyło to pytanie gdyż farby Vintro idealnie się do tego nadają. Magda poprosiła aby przecierki nie były zbyt intensywne, a mebel wyglądał tylko na lekko trącony czasem. Ta wskazówka dała nam jasny sygnał, że w tym wypadku najlepiej sprawdzi się Farba Kredowa "No seal".

Do techniki tzw. przecierek lub inaczej Shabby chic najczęściej używa się klasycznych Farb Kredowych ponieważ można je bardzo łatwo obrabiać przed zabezpieczeniem woskiem lub lakierem.

Aby osiągnąć efekt postarzania potrzebne są dwa kolory: podkładowy, który pojawi się w miejscach przecierki oraz główny, którym pomalujemy cały mebel. My na kolor podkładowy wybraliśmy Farbę Kredową Chocolate.  Zabezpieczyliśmy ją Bezbarwnym Woskiem. Ten zabieg chroni pierwszy kolor przed niechcianym wytarciem w trakcie robienia przecierek.  

Następnie cały mebel pomalowaliśmy Farbą Kredową bez woskowania "No Seal" w kolorze Old Lace. Gdy farba wyschła użyliśmy papieru ściernego o gradacji 180 i przetarliśmy miejsca, pod którymi ukryty był ciemniejszy kolor. Możesz się tu zastanawiać dlaczego nie wybraliśmy klasycznej Farby Kredowej. Farba kredowa "No seal" jest mniej podatna na technikę shabby chic i wymaga więcej pracy jednak po utwardzeniu kruszy się kiedy próbujesz ją przetrzeć. Dzięki czemu odpada bardzo nieregularnie i daje efekt obdrapanego mebla, a nie regularnych przetarć. Co najważniejsze - farby "No seal" nie musisz już niczym zabezpieczać.

I tak doszliśmy do końca niemal dwu i pół miesięcznej pracy pełnej niespodzianek i nowych wyzwań. Z efektu jesteśmy bardzo zadowoleni, ale co nas najbardziej cieszy - zadowolona jest Magda, którą serdecznie z tego miejsca pozdrawiamy.

Mamy nadzieję, że nasza metamorfoza będzie dla Ciebie inspiracją, a ten poradnik przyda ci się przy Twoich metamorfozach. Jeżeli masz jakieś pytania, chcesz się podzielić z nami swoją opinią lub doświadczeniami z ratowania podobnych mebli czy stosowania technik postarzania mebli - zachęcamy do pisania. Będzie nam bardzo miło!